Iedereen vindt wel iets te zeggen. Op zich heel normaal, maar als het over iets dierbaar gaat dan kan het onaangenaam worden. Vooral als iemand iets vindt zonder het écht bekeken of begrepen te hebben, hé? Het is wel heel bevrijdend om “Mag dat´s”, “OMA´s” en “hoort zo’s” naast zich neer te kunnen leggen en zijn eigen keuzes te maken – en vriendelijk de andere zijn eigen keuzes te laten 😉
Perfect is als het gepast is.
Maar hoe vind je dan wat past? Soms kan het overweldigend zijn, lijken beslissingen te groot en ingewikkeld, weet je niet waar beginnen en is er een eindeloze lijst van opties en taken, die wellicht allemaal “dringend” zijn. Dus zeker geen fouten doen, en haasten maar want niemand heeft tijd, het moet al lang al “af” zijn…
Wat & hoe dan wordt een moeilijke opdracht bij zo veel meningen en verschillende ervaringen (familie, vrienden, collega´s, boekjes, artikelen, filmpjes enz) – iedereen beweerd die één waarheid te hebben. Dan is het logisch dat er twijfels opkomen over wat “juist” is – wat moet je doen? kan je het aan? wat als het mis gaat? Het blijkt nooit goed genoeg te zijn…
Echter, “juist” is helemaal geen handige vraag. Beter: “Wat is mijn doel?” Daarmee richt je aandacht naar waar het naartoe gaat. Welk gevoel wil je daar ruimte geven? Welk idee verwezenlijken? Als je doel duidelijk is dan volgt de rest. Er zijn in principe oneindig vele mogelijkheden om dit doel dan ook te behalen, met verschillende strategieën, materialen, budget… Ja, alles kan, maar alles heeft ook zijn tijd & plaats – en consequenties. Dit is het wellicht wat jou doet twijfelen, of de ene weg wel voordeliger of toch minder risicovol is dan de andere. Zeker zijn kan je nooit maar een idee krijgen door ervaringen van anderen. Als iets al eerder is gedaan dan kan je een beeld krijgen van wat lukt, wat het kost en wat het bereikt. Uiteraard kan je nooit copy-paste doen omdat je eigen situatie wel uniek is. Dat is dan de kunst van vertalen van theorie naar praktijk.
Welke elementen doen er toe?
Zo is er bv niet één manier om je vakantie “juist” de doen, maar wel een gepaste: Als je graag ontspant aan het strand dan kies je best een bestemming waar dit kan. Als je niet graag het vliegtuig pakt (bv wegens milieu-impact of omdat je misselijk wordt) dan kies je bestemming waar je ook met de trein naartoe kunt. Als je graag actief bent dan is een fietstocht of bergwandeling “juist” … samen of alleen, warm of koud, eenvoudig of luxueus… allemaal prima opties die wel telkens een ander aanpak vragen en een ander resultaat bedoelen. Als kennissen graag cruisetochten doen en daarop zweren dan betekend dit nog lang niet dat dit jou gelukkig gaat maken hé 😉 Wel bedankt voor de tip…
Net zo is het ook bij de vormgeving van je tuin: Begin ermee om eerst helder hebben wat je wilt en waarom. Probeer je andermans verwachtingen of “hoort zo´s ” in te vullen? Of luister je naar je hartenwens?! Wat doet er dan toe omdat het jou een heerlijk gevoel geeft (zonder oordeel, nog intern nog extern)? Vindt je aardbeismaak verrukkelijk? Of die bloem die in oma haar tuin stond? Noteer het allemaal! Eerst groot dromen, in alle kleuren & geuren.
Idd zijn er daarnaast nog eigenschappen van de plaats zelf – wat leeft er daar? Hoeveel licht, warmte, water is beschikbaar en welke bodem is er aanwezig bv? Net als met een partner is het nodig om de twee in kaart te brengen en in balans te brengen. Liefst niets forceren van de een op de ander! Niet pleasen nog pushen, nog te snel opgeven dat het toch niet kan… Het is ongelofelijk wat er uit cocreatie processen kan ontstaan – veel meer dan je dacht, want “the mind is de limit” ! Mss kan je geen heide op kalkgrond zetten, of lavendel in veengrond maar wel de kleur, geur, of sfeer nabootsen bv… Je hoeft ook geen kasteel te zetten om (tuin)plezier te ervaren 😉
Dus, bij deze een warme uitnodiging om je hartenwens op de prioriteitenlijst te zetten en regelmatig te luisteren (bv. tijdens de wachtrij, huishoudklusjes…). Je kan zelfs erop letten hoe het voelt in je lichaam, wat heeft het nodig, welke verlangens komen er op en wat is de essentie ervan. Als je bv droomt van bootvaren terwijl je van een naar de andere afspraak haast -> mogelijk is ontspanning, zorgeloosheid, vrijheid nodig. Ook al kan je vermoedelijk niet direct op een boot springen, je kunt wel even een pauze doen om op de bank in het park te zitten, doorademen, en de vogels bekijken of een kort wandeling te doen – ook al is het maar voor 5 minuten. In je tuin kan het dan vertalen naar iets simpel gelijk een hangmat installeren, of een prieeltje zetten om in de avondzon te lezen, of enkele struiken planten om een knus hoekje te vormen…
Wat dan ook: doen ! Vooral als het kritisch stemmetje zegt dat er nu geen tijd voor is – juist wel. Op die manier laadt je batterij terug op en kan je het achteraf beter aan. Daarvoor is er geen eeuwigheid of fortuin nodig, wel regelmatig naar de signalen & ingevingen luisteren en open-minded & creatief blijven…
Heb je zin om samen verder uit te zoeken hoe je jouw tuindroom vorm kunt geven zodat het past bij jou & jouw situatie, zonder overbodige snoefjes?
Laat die wazige droom gerust concreet vorm krijgen zodat je ervan kunt genieten.
Het is het waard.
PS: je kan ook ideeën opdoen in onze inspiratietuin – ofwel als je meedoet bij de samentuingroep, ofwel tijdens OpenTuinDagen.
Kijk eens bij “samen telen, samen delen” en in de agenda !
Wees welkom 🙂
En: Wees ook welkom voor onze bijzondere boswandelingen:
Laat je levensenergie stromen