You don’t need eyes to see, you need vision” zingt Maxi Jazz in het lied ‘Reverence’ van “Faithless”. Inderdaad begint alles met een boeiende visie, een inspirerend idee, een duidelijk beeld voor het “innerlijke oog” dat uitwijst waar het naartoe gaat. Dat beeld groeit echter voort uit wat het “echte” oog heeft gezien. Observatie en ervaring leert wat er leeft, wat lukt en waar nog potentieel is. Verbeeldingskracht gaat met de info over water, licht, bodem enz lopen en breit een nieuw verhaal – Wat als … ?!

Ooit hadden we een tunnelserre opgebouwd in de inspiratietuin. De plek die we daarvoor kozen was juist groot genoeg om hem te zetten en er nog rond te kunnen gaan zonder te bepalend te zijn voor de rest van de tuin maar wel vlotjes bereikbaar. Het was op die plek ook open genoeg zodat er trek was voor verluchting als het in de zomer eens te heet werd. Licht bleek er op het eerste zicht voldoende te zijn. Dus hoppa, erin gevlogen. We hebben er een paar jaar een redelijke tomatenoogst ervan gehad maar stelden toch vast dat het nog niet optimaal was. Dus ja, uit ervaring leren en blijven sleutelen om het beter te doen lukken.

Een groot deel van de tuin werd bepaald door bosbies dat zich via rizomen uitbreidt. Op zich leek het in orde om zo een wild stukje te houden – we hebben er ook fazanten in zien schuilen bv. Maar het “stuk” was redelijk monotoon, centraal gelegen in de tuin en werd wel groter. We hadden het idee dat in plaats daarvan fruitbomen en ander lekkers wel fijner zouden zijn 🙂 Zo werd eerst een deel afgezet en als experiment een heuvelbed opgezet want in moerassige grond zouden fruitbomen niet goed standhouden. Dat lukte goed en zo volgden met de tijd meer daarvan. Nu besloten we om ook de rest een nieuwe bestemming te geven – als plaats voor de tunnelserre.

De grondwaterstand is hier dus hoog – zeker in de wintermaanden, maar soms beginnend met september en houdend tot april. Positief dat watertekort zeker geen probleem zou zijn maar anderzijds is wel lucht nodig in de grond voor de wortels. Voor de tunnel dachten we daarom aan hogere bakken maar wouden ook wel ruimte voor de planten geven om te groeien. Dus nog extra onderdelen bezorgen om de bogen te verhogen. Na wat stroeve communicatie met diverse serrebouwers lukte dit ook prima. De “toeval” (?) wou bovendien dat een buurman ook akkoord was om zijn versleten tunnelserre af te breken en een nieuwe bestemming te geven. Zo kreeg ons idee in eens een nieuwe dimensie…

Toen we eindelijk alle onderdelen bij een hadden, ging de (her)opbouw van het geraamte vlotjes. Maar dan kwamen er onvoorziene gebeurtenissen en verlof tussen (het lichaam vroeg op verrassende manier aandacht, en familie & vrienden bezoeken hoort ook in de agenda). Zo ging het dus traag maar gestaag verder. Eerst de bakken opbouwen en dan vullen uiteraard. Het principe van de heuvelbedden werd daarbij gevolgd door lagen haksel, mest, aarde en compost aan te brengen. We hebben dus veel kruiwagens verzet – echte Balenaars, oftewel kruiers dus 😉 Zoals altijd: samen is het leuker. Om die hopen te verzetten was het fijn om ondersteuning te hebben van enthousiaste helpers. Voor hen was het tegelijk een kans om het hoofd vrij te maken van zorgen, met de handen bezig te zijn en resultaat te zien, te genieten van kleur & gezoem in de tuin… en terwijl het “treintje” te laten lopen met kruiwagens vol haksel… Het fijne aan deze methode is dat iedereen een stukje van het werk doet (ipv zowel te scheppen als het hele pad te lopen én terug). Zo is het doenbaar en maken vele handen licht werk. Indien jij ook interesse hebt om eens mee te doen dan kan je via deze link jezelf inschrijven in onze lijst – alvast merci !

Zo neemt langzaam vorm aan wat vorig jaar nog een idee was. Uiteraard anders als gedacht (zoals altijd, hé?) maar wel zoals bedoeld. Toch wel fascinerend en indruk wekkend het nu daar te zien staan alsof het altijd zo was en enkel foto´s tonen hoe het ooit was… We kijken alvast ernaar uit om daar de tomaten, meloenen, sla enz te telen. Dit jaar is het wat improviseren in potten…


1 reactie

Vanuit de ligstoel even terug kijken… – Marjolein vzw · 01/08/2022 op 5:16 pm

[…] – in de tuin of elders). Het project van de tunnelserre is wellicht zo een voorbeeld (zie vorige post)… Ook zaaiden wij veel dit jaar wat door andere beestjes werk geoogst (awel ja de slakken gingen weer […]

Gesloten voor reacties.